اعوذبالله من الشیطان الرجیم بسم الله الرحمن الرحیم سلام علیکم حکمت ۱۹۹ کتاب شریف نهج
البلاغه :و قال امام علی عليهالسلام«فِي صِفَةِ الْغَوْغَاءِ:هُمُ الَّذِينَ إِذَا اجْتَمَعُوا غَلَبُوا، وَ إِذَا تَفَرَّقُوا لَمْ يُعْرَفُوا. وَ قِيلَ بَلْ قال عليه السلام:هُمُ الَّذِينَ إِذَا اجْتَمَعُوا ضَرُّوا، وَ إِذَا تَفَرَّقُوا نَفَعُوا.فَقِيلَ: قَدْ عَرَفْنَا مَضَرَّةَ اجْتِمَاعِهِمْ، فَمَا مَنْفَعَةُ افْتِرَاقِهِمْ؟فَقَالَ: يَرْجِعُ أَصْحَابُ الْمِهَنِ إِلَى مِهْنَتِهِمْ، فَيَنْتَفِعُ النَّاسُ بِهِمْ،كَرُجُوعِ الْبَنَّاءِ إِلَى بِنَائِهِ، وَ النَّسَّاجِ إِلَى مَنْسَجِهِ،وَ الْخَبَّازِ إِلَى مَخْبَزِهِ.»امام عليه السلام در بيان صفت تودههاى بىبند و بارى كه گاه دست به دست هم مىدهند و مفاسدى در جامعه ايجاد مىكنند فرمود:«آنها كسانى هستند كه هر وقت هماهنگ شوند غالب مىگردند و هنگامى كه پراكنده شوند شناخته نخواهند شد. آنها كسانى هستند كه هرگاه متحد شوند زيان مىرسانند و هر زمان متفرق گردند سود به بار مىآورند.»كسى سؤال كرد: زيان آنها را به هنگام متحد شدن دانستيم، منفعت آنها به هنگام پراكنده شدن چيست؟امام عليه السلام فرمود: «پيشهوران و اهل كسب (از آنها) به كارهاى خود باز مىگردند و مردم از كار آنها بهرهمند مىشوند؛ بنّا به سراغ بنّايى مىرود و بافنده مشغول بافندگى مىشود و نانوا به پخت نان مىپردازد.»_____________________شرح و تفسيرهياهوى اوباش«غوغاء» در لغت چنانكه بسيارى از واژه پژوهان گفتهاند داراى دو معناست:نخست معناى وصفى دارد و به كسانى اطلاق مىشود كه جزء قشر منحط اجتماع يا به بيان ديگر از اوباش مردماند.افرادى هستند كه از عقل و درايت قابل توجهى بر دعای معصوم علیه السلام اکسیر اعظم است نه اشعار صوفیه...
ادامه مطلبما را در سایت دعای معصوم علیه السلام اکسیر اعظم است نه اشعار صوفیه دنبال می کنید
برچسب : نویسنده : hikmat313 بازدید : 14 تاريخ : يکشنبه 2 ارديبهشت 1403 ساعت: 11:35